vrijdag 31 juli 2009
Vandaag had ik een bijzondere ontmoeting met de zestienjarige "Millie" Gan. Ze komt uit Mianyang, het dorp dat de aardbeving in vergelijking met vooral Bechuan redelijk heeft doorstaan. Millie heeft niemand verloren en is ook zelf niet gewond geraakt maar haar beste vriendin verloor beide ouders. Zij gaven les op de vijfde verdieping van een school en renden waarschijnlijk net via de trap naar beneden toen het gebouw instortte. Milie kon niet met haar gevoelens overweg en zette ze om in een gedicht dat ze tijdens ons gesprek voor me opschreef, het heet "Cherish" en is, heel bijzonder, in het Engels geschreven:
I still remember
the things we used to say
I feel so nervous
when I think of yesterday
I can nog burden
that you have to be away
I freak out myself
on the last gloomy sunday
dramaqueen won't play the drama
Cinderella won't stay in the fairy
I won't meet the end of my life
I listen
there is no heart beaten
I cry
there is no tear passing by
I dream
there is no extreme
to sing
like nobody would listen
to dance
like nobody would watch
to cherisch
like there is no tomorrow
Millie las het voor als een doorgewinterde podiumdichter en vertelde vol trots dat ze, toen ze het gedicht voordroeg in haar klas, alle kinderen aan het huilen kreeg. Ik vroeg haar of ze dichter wilde worden, maar nee, science engineer was "way cooler". De meeste leerlingen die we vandaag spraken hadden zulke ambitieuze plannen. De school die we bezochten, en waar ik Millie ontmoette, is dan ook de eerste private school in China sinds 1949. Een dure dus waar alleen welgestelde Chinezen gebruik van kunnen maken. De meeste ouders, zo begrepen we van de leerlingen, zijn dokter, advocaat, rechter en zelf willen de leerlingen het niet voor minder doen. Een ander verschil met de kinderen die we op armere plekken spraken is het levensmotto. Waar de arme kinderen het alleen over "work hard, make good progress en bright future" hadden willen de studenten van vandaag vooral genieten van het leven. Maar ja, ze hebben er dan ook het geld voor.
Het licht gaat uit hier in het internetcafe, de subtiele Chinese manier om te zeggen: wegwezen nu.
Ik wees weg, tot snel weer!
Diana
SMS "vrienden" naar 3010 en ontvang gratis de juiste instellingen voor Hotmail en Messenger op je mobiele telefoon
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten